The Average Online

6.14 นาฬิกาของเช้าวันจันทร์ 

‘เปรี้ยว’ หญิงสาวหน้าตาบ้านๆ ยังคงนอนน้ำลายยืดอยู่บนเตียงขนาดเล็กที่ค่อนข้างเก่าบ่งบอกฐานะทางการเงินของครอบครัััวเธอได้เป็นอย่่างดีี

ก็อก ก็อก ก็อก 

เสียงเคาะประตูดัังขึ้นแต่ทว่าหญิงสาวบนเตียงยังคงนอนน้ำลายยืดอยู่อย่างนั้นอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวใดๆ

ก็อก ก็อก!! 

เสียงเคาะประตูดังขึ้นกว่าเดิมมากพร้อมกับเสียงของหญิงสาววััยกลางคนที่ดังลอดผ่านประตููเข้ามา

“เปรี้ยว!! นี่จะนอนไปถึงไหน ได้ยินไหมเนี่ย! เพราะนอนตื่่นสายแบบนี้ไงเลยยังไม่มีบริษัทไหนติดต่อกลัับมาจ้างแกหน่ะ” สิ้นเสียงของ ‘พร’ แม่ของหญิงสาวบนเตียงที่ตอนนี้ค่อยๆส่งเสียงงัวเงียและหยิบแว่นกรอบหนาสีดำขึ้นมาใส่ก่อนจะตะโกนกลับไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไรนัก “ตื่นแล้วๆ ไม่เห็นต้องพูดแรงขนาดนี้เลยแม่ เดี๋ยวอาบน้ำแล้วลงไป” เปรี้ยวพููดจบก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะตะโกนออกมาดังลัั่นห้อง

“อยากมีงานทำแล้วโว้ยย!!” แล้วก็เดินไปอาบน้ำอย่างหน้าตาเฉย แต่แม่ของเธอที่กำลังกวาดบ้านอยูู่นั้นสะดุ้งเฮือกก่อนจะเกาหัวเบาๆด้วยความงุนงงว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวของตน

เปรี้ยว’s Part

โอย ตื่นมาก็ได้ยินเสียงเจ๊พรบ่นแต่เช้าเลย ฉันละเซงจริงๆ งานก็หาไม่ได้ถึงจะรูู้ก็เหอะว่าเกรดฉันมันสุดแสนจะต่ำตมแต่ทำไงได้ ฉันพยายามแล้วนี่หน่า มันได้แค่นี้จริงๆ อยากจะกินน้ำจากฝักบัวให้ตัวแตกตายๆไปซะ 

เปรี้ยวคิดในใจขณะที่กำลังอาบน้ำอยู่ด้วยแววตาที่ดููหม่นหมองซึ่งเกิดขึ้นเพราะความเครียดจากการหางานไม่ได้แต่จูู่ๆก็มีแววตาและสีหน้าที่ดูเหมือนนึกอะไรบางอย่างออกด้วยท่าทางที่ดููตื่นเต้นก่อนจะรีบอาบน้ำแต่งตัวและรีบเดินออกมาหยิบโทรศัพท์รุุ่นไอฟง 6 ขึ้นมาและโทรหาใครสักคนอย่างว่องไว

‘"โหลๆ แนน แกจำที่แกแนะนำเกมส์ให้ฉันได้ใช่ป่ะ? ไอเกมส์ที่แกบอกว่ามันเอาไอเทมแลกเป็นเงินจริงได้หน่ะ" เปรี้ยวพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูกระตือรือล้นก่อนจะกดเปิดลำโพงจนเสียงของ ‘แนน’ เพื่อนสนิทของเธอนั้นดังออกมาลั่นห้อง 

“เออจำได้ๆ The Average Online ไง แต่ฉันอ่านรีวิวแล้วว่ะ เขาบอกว่าเกมส์นี้หน้าตาไม่ดีหาเงินยาก” เสียงของแนนยังคงดังออกมาจากลำโพง ฟังจบเปรี้ยวก็ขมวดคิ้วด้วยความมึนงงและพููดตอบไปด้วยน้ำเสียงที่ดูไม่เข้าใจในสิ่งที่แนนพูดทันที “แกหมายความว่าไงวะ แค่เล่นเกมส์มันจะเกี่ยวอะไรกับหน้าตา” 

“ก็เกมส์นี้อะมันมีค่าพลังใช่ปะ ปกติเกมส์อื่นๆค่าพลังมันวัดจากแค่ชุด อาวุธไงแก แต่เกมส์นี้ค่าพลังมันดันเพิ่มตามความหน้าตาดีด้วยอะดิ” แนนพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดููปกติ แต่กลับกันใบหน้าของเปรี้ยวตอนนี้นั้นมีแต่ความสับสนและมึนงงจนเผลออ้าปากค้างอยู่สักพักก่อนจะเดินไปมองสารรูปตนเองในกระจกที่ตอนนี้หัวของเธอนั้นฟูเหมือนสิงโตเด็กและใบหน้าที่มันเยิ้มพร้อมยักคิ้วที่ค่อนข้างหนาจนโดนเพื่อนๆสมัยประถมล้อว่าปลิงทะเลเบาๆก่อนจะส่ายหน้าไปมาด้วยความท้อใจ

---

 Writer's Part 

สวัสดีค่ะ Readers ทุกคน เจ้าพีนัทนะคะ ขอฝากตัวฝากใจและฝากนิยายเกรียนๆเบาสมองเรื่องนี้ไว้ในใจทุกคนด้วยนะคะ <3